Iniekcja
Istota działania metod iniekcyjnych zawiera się w wykonaniu przegrody hydrofobowej lub uszczelniającej. Taką przegrodę uzyskuje się, opróżniając pory oraz kapilary z wody i wprowadzając na to miejsce środki hydrofobowe.
Termoiniekcja
Metodę tę stosuje się w celu przygotowania bariery przed podsiąkaniem kapilarnym. Polega ona na nawierceniu w mokrych fundamentach nieprzelotowych otworów oraz wdmuchiwaniu w nie za pomocą zbioru urządzeń termowentylacyjnych jałowego gorącego powietrza o określonej temperaturze oraz szybkości przepływu, a następnie utworzeniu w osuszonych fundamentach blokady hydrofobowej, czyli przeszkody dla wilgoci. Po wstępnym osuszeniu w odwierty wtłacza się surowiec do iniekcji – roztwór żywicy metylosilikonowej w rozpuszczalnikach organicznych. Podstawową zaletą tejże metody jest szybkość osuszania, a blokadę hydrofobową przed wilgocią kapilarną uzyskuje się już po paru godzinach od wykonania hydrofobizacji.
Izolacja krystaliczna
Wykorzystuje się ją w wypadku, gdy budynek ustąpił zawilgoceniu na skutek podciągania kapilarnego wód gruntowych. Jej główne zadanie polega na wykonaniu w porach i kapilarach materiału budowlanego powłoki izolacyjnej z wykrystalizowanych nierozpuszczalnych w wodzie minerałów.
Procedura składa się na wykorzystaniu cieczy kapilarnych do inwigilacji i krystalizacji, w wyniku czego zostają uszczelnione pory oraz kapilary materiału budowlanego. Rozpoczyna się od wywiercenia w osuszanym fundamencie otworów iniekcyjnych o średnicy około 30 mm. Odwierty muszą być płytsze o 5 cm. od grubości ściany. Otwory wierci się w jednej linii – równolegle do stanu podłogi, w odstępach co 8-12 cm, najlepiej spośród jednej strony fundamentu oraz pod kątem 30°. Otwory należy przedmuchać sprężonym powietrzem.
Artykuł przygotowany przez firmę futuro specjalizującą się w profesjonalnym podcinaniu fundamentów.
Dodaj komentarz